De diversiteit in de kerk neemt toe. In eerste instantie kan dat verwarren: je wordt geconfronteerd met andere standpunten, andere praktijken, andere belevingen. Het zet je eigen standpunt, praktijk en beleving onder spanning. Het roept vragen op: mag alles maar, kan alles maar? Voordat je van alles roept, ga je in gesprek. Wat is het verhaal erachter? Wie is de ander eigenlijk? In veel gevallen ontdek je in de ander een gelovig mens, met wie je de verbondenheid met Jezus Christus deelt. Je krijgt begrip voor een ander en leert voor elkaar danken en bidden. Diversiteit verrijkt je beeld, je relatie en ook je geloof.
Als het spannend wordt
Zo zou het moeten gaan: van verwarring naar verrijking door elkaar als christen te ontmoeten. Maar gaat het ook zo? Kom je uiteindelijk niet ergens een grens tegen van wat je niet kunt relativeren? Op papier kunnen we mooi bedenken hoe verrijkend diversiteit werkt. Ongetwijfeld herken je daar iets van in de praktijk. Tegelijk is de verwarring nooit ver weg. Vooral als het spannend wordt, als voor jouw gevoel de grondslagen van je geloof of van het kerk-zijn aan de orde zijn. Niet altijd lukt het om elkaar te vinden in het geloof in Jezus Christus. Niet altijd lukt het om in gesprek te komen. Dan kost het veel moeite om diversiteit als verrijking te blijven zien.
Als hoofdredacteur heb ik het voorrecht om als eerste alle bijdragen in Dienst te kunnen lezen, voordat ze verschijnen. Het zijn prachtige artikelen geworden die het thema ‘diversiteit’ op allerlei manieren uitwerken: diversiteit in mensen (omgaan met dementerende gemeenteleden), diversiteit in vormen (variatie op de openbare geloofsbelijdenis), diversiteit in praktijken (omgaan met homoseksualiteit), diversiteit in de kerkdienst (waarin verschillende generaties samenkomen), diversiteit in geloof (authenticiteit en kerkelijke traditie) en diversiteit in de kerkenraad (als voorbeeld voor het onderling gesprek in de gemeente).
Houding van openheid en ontmoeting
In de artikelen wordt de spanning tussen verwarring en verrijking niet weggemoffeld. Herkenbare situaties uit de praktijk van het kerkelijk werk worden doorgelicht tot de kern. Om uit te komen bij liefde en verlangen om samen een echte kerk van Christus te zijn. Daarbij hoort een persoonlijke en gezamenlijke houding van openheid en ontmoeting en van actief vertrouwen op de Heer. Dan leer je het ongemak van de verwarring verdragen en oppakken als een kans om iets te ontdekken van het rijke werk van Gods Geest in de kerk van Jezus Christus.
Kees van Dusseldorp
Inhoud van het blad
| Thema | Diversiteit is een zegen | Jannet de Jong |
| Onderzoek | Buiten de lijntjes kleuren | Daniël Kehanpour |
| Column | Gods wil | Almatine Leene |
| Uit de praktijk | Oud en jong tezamen | Peter Sinia |
| Toerusting | Een veilige kerk? | Remmelt Meijer |
| Bijbelstudie | Onze identiteit | Janita Geertsema |
| Reflectie | Dubbende catechisanten | Hans Slotman |
| Praktijkvoorbeelden | Dwalen door verhalen | Hadewey Buitenwerf |
| Terugblik | God wil wonen tussen de mensen | Rudolf Setz |
| Gedicht | De liefde | Anne Lies Mossel |
Bestellen? Klik hier.
Download hier Dienst 2019-02