Aandacht voor de mens achter het werk
Er zijn veel mensen actief in de kerk. Het christen-zijn brengt met zich mee dat je je inzet voor Gods Koninkrijk. Dat kan op allerlei manieren: binnen of buiten de gemeente, voor of achter de schermen, praktisch of bestuurlijk, met mensen of met centen. Wordt al deze inzet wel voldoende gezien en gewaardeerd? Gaan we zorgvuldig om met al die energie, al die gaven en al die mensen?
Weinig waardering
In het algemeen is de ervaring dat de kerk slordig omspringt met haar werkers. Dat geldt voor betaalde krachten en voor vrijwilligers. Voor catecheten, organisten en kosters, voor mensen in commissies, voor ambtsdragers, predikanten en kerkelijk werkers. Deze slordigheid is op verschillende manieren merkbaar. Er is vaak minder aandacht voor iemands persoon dan voor diens zakelijk functioneren. Er wordt vaak weinig waardering uitgesproken maar wel kritiek. Er heerst soms een afrekencultuur in plaats van dat er stimulerende ruimte gegeven wordt. Er is niet altijd een fatsoenlijke onkostenvergoeding, laat staan een bedankje bij het stoppen van een taak. Vanwaar die slordigheid? Misschien omdat we ervan uitgaan dat iedereen zich wel inzet voor Gods Koninkrijk. We maken geen onderscheid uit angst dat niet-genoemde mensen zich gepasseerd voelen. Zichtbare en betaalde werkers in de kerk krijgen al veel aandacht, terwijl er ook zoveel gebeurt wat minder zichtbaar is of buiten de gemeente plaatsvindt. Misschien komt het doordat we in de kerk toch vaak zakelijk en functioneel denken en te weinig in termen van gezamenlijkheid en dienstbaarheid. Misschien heeft het ook wel te maken – zeker bij betaalde werkers – met het feit dat de kerk grotendeels bestaat uit vrijwilligers, die voor het kerkenwerk maar een beperkt aantal uren beschikbaar hebben. Dat werkt niet vanzelf goed als de kerk je ‘werkgever’ is: processen duren lang, verantwoordelijkheden zijn onduidelijk, competenties soms ontoereikend. Nogal eens raken professionele werkers ontmoedigd of zelfs gefrustreerd. Denk- en praatstof Natuurlijk zijn er ook goede voorbeelden en doen veel mensen hard hun best. We weten dat God al het werk ziet en beloont. Maak je niet afhankelijk van menselijke en kerkelijke waardering! Maar met dat alles kun je je er als kerk ook te gemakkelijk van afmaken. Daarom gaat dit nummer van Dienst grotendeels over aandacht voor de mens achter het werk, met bijzondere aandacht voor de zorg voor de predikant. Het geeft hopelijk wat denk- en praatstof, zodat het bijdraagt aan jouw werk in de kerk.
Kees van Dusseldorp
Inhoud van het blad
Vrijwilligersbeleid | Blijven leren en groeien | Nynke Dijkstra-Algra |
Zorg voor de predikant | Spreek verwachtingen uit | Ad van der Lugt |
Trends en toekomst | Ontzorg de predikant | Corinne Starreveld |
Bijbelstudie | De tong als dodelijk wapen | Janita Geertsema |
Jeugdwerk | De juiste voorwaarden scheppen | Anko Oussoren |
Vraag & antwoord | De dominee hoeft niet meer te komen! | Kees van Dusseldorp |
Diaconaat | Wat is missionair-diaconaal? | Stefan Paas |
Column | #MeToo in de kerk | Almatine Leene |
Kerkrecht | Gereedschap voor de kerk | Kornelis Harmannij |
Gedicht | Eenzame hoogte | Anne Lies Mossel |
Dowload hier Dienst 4 – 2017.